ท่ามกลางความพยายามในการหาแนวทางการจัดการปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศศาสตราจารย์ Robert O Keohane (2015) นักรัฐศาสตร์สำคัญคนหนึ่งแสดงความคิดว่า ปัญหาอยู่ที่การกระทำเพื่อจัดการปัญหามีน้อยเกินไป (politics of too little action) และความพยายามจะสร้างระบอบการจัดการปัญหาความเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในลักษณะที่รอบด้าน (comprehensive) โดยปรากฏชัดเจนในพิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol) นั้น ผลที่ได้รับกลับกลายเป็นระบอบที่มีความสลับซับซ้อน (a regime complex) มากกว่าที่จะเป็นระบอบระหว่างประเทศที่มีลักษณะสอดคล้องและเชื่อมโยงกัน (a coherent international regime) (Keohane and Victor, 2011) และ รัฐศาสตร์ในฐานะที่เป็นศาสตร์สาขาหนึ่งในทางสังคมศาสตร์นั้น ดูเหมือนจะมีบทบาทในการพยายามแก้ไขปัญหาความเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศน้อยกว่าศาสตร์สาขาอื่นๆ ที่สำคัญ ได้แก่ เศรษฐศาสตร์ ทั้งที่มีองค์ความรู้มากมายที่จะช่วยให้ความร่วมมือกันในระดับโลก ระดับประเทศ และระดับชุมชนสามารถดำเนินไปได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่าที่เป็นอยู่